Kum Terapisi
Kum terapisi, çocuklarla çalışılırken kullanılan bir oyun terapisi yöntemidir. Kum terapisi, bireye bireysel sosyal gerçekliğini ve içsel dünyasını yansıtabileceği ve onarabileceği bir ‘kumdan dünya’ yaratma şansı verir.
Kum terapisinin materyalleri:
Kum, minik nesneler, su ve kum tepsisi ya da kum masasıdır. Kum tepsisi, terapi odasının minyatür şekli olarak düşünülebilir; çocuğa zemini olan ve güvenilir sınırlarla çevrili bir kapsama alanı sağlar.
Kumun ilgi çekici yanı:
Çocuğun bireysel iç dünyasıyla iletişime geçmesini kolaylaştırır ve hızlandırır. Bu sayede kum, hem yumuşak ve kinetik yapısıyla sakinleştirici ve duyusal bir çeşit uyaran olur, beraberinde çocuğu sözlü olarak dile dökemediklerini üç boyutlu olarak ifade etmesi konusunda teşvik eder.
Kum oyununun sembolik bir dili vardır.
Oyuncakların küçük ve çeşitli oluşu, bu dilin kullanımını kolaylaştırır. Çocuk kum alanını yapılandırdıktan sonra figürleri oynatarak konuşturur ve oyuncaklar oyunun ve çocuğun dili olur.
Kum terapisi, çocuğa kendi başına olduğunda da bir şeyleri nasıl yapılandırabileceği konusunda deneyim sağlar.
Çocuk kum tepsisindeki nesneler üzerinde kontrol sağladığında ve ortaya çıkan problemlere çözümler getirebildiğini farkettiğinde, kendine güveni gelişecek ve kendiliği güçlenecektir.
Terapist bazen oyunu anlamaya yönelik ucu açık sorular sorar: “Bu sahnede neler oluyor?”, “Buradaki kişileri tanıtabilir misin? ” gibi. Buna karşın çoğunlukla çocuğu gözlemler; çocuğu, figür tercihlerini, çocukla-kum arasındaki etkileşimi izler.